Vogelreis Pyreneeën 2024

13 mei | 14 mei | 15 mei | 16 mei | 17 mei | 18 mei | 19 mei | 20 mei


Zaterdag 18 mei - Los Mallos de Riglos

Als we vanochtend aan het ontbijt zitten, dan is de zwarte spreeuw al op zijn post op het dak van de kerk. We gaan vandaag naar Valle de Hecho, maar eerst naar Los Mallos de Riglos waar we zwarte tapuit hopen te zien. We vertrekken even na half negen en zijn er om 10:00 uur. Deze trip stond voor gisteren op het programma, maar zoals het weer er nu uitziet, hebben we er goed aan gedaan om het programma om te zetten en vandaag de bergen in te gaan.

Aangekomen in Riglos parkeren we de auto op de parkeerplaats en lopen omhoog richting kerk en gaan een bergpad op. Het is prachtig zonnig weer en blijkbaar is dat ook een sein voor bergbeklimmers om de steile rotsen te beklimmen, want we zien er al veel in het dorp en later ook tegen de steile wanden.

We zien eerst een zwarte roodstaart en daarna een kleine zwartkop. Van beide maak ik een matige foto. Ik zie later dat ik met veel te hoge ISO-waardes heb gewerkt vandaag, doordat ik een te snelle sluitertijd had gekozen. Niet slim. De foto's van deze dag vallen me daarom erg tegen. We horen een rotslijster, zien hem vliegen, maar door het tegenlicht kunnen we het niet helemaal afmaken, maar een blauwe is de meest waarschijnlijke.

Peter loopt nog verder omhoog en Gerrit, Sander en ik volgen. Ik loop op eigen tempo omhoog en als ik de anderen op een platform zie staan, verschijnt er een prachtige Provençaalse grasmus dichtbij in een boompje.

Bovenop het plateau hebben we een mooi uitzicht, maar veel vogels behalve een rondzwevende aasgier zien we niet, dus besluiten we terug te gaan. Helaas laat ook de zwarte tapijt zich niet zien.

Valle de Hecho

Na de koffie rijden we naar Valle de Hecho waar we rond 13:00 uur arriveren. Bij Boca del Infierno posten we een half uurtje bij de steile wanden, maar een rotskruiper laat zich niet zien. Ik was er al bang voor, want op Observation.org had ik thuis al helemaal geen meldingen gezien. Landschappelijk is het echter helemaal geen straf, het is er fantastisch mooi.

Roze variant van de vlierorchis

Vlierorchis

Lentegentiaan

Mannetjesorchis

We rijden verder door het dal over een smalle weg. Er staan heel veel orchideeën en andere mooie bloemen in de blijkbaar kalkrijke alpenwei . Naast de orchideeën staan er heel veel verschillende gentianen.

We zien alpenkraaien, een door martin ontdekte geelgors - nieuw voor de reis - en ook twee alpenmarmotten die samen aan het dollen zijn aan de overzijde van de beek.

Achter in het dal dartelt en buitelt een grote groep alpenkraaien afwisselend laag over de rotsen of hoog boven de besneeuwde toppen.

Aan het einde van de weg gaan we lopend op zoek naar meer leuke soorten. Terwijl Martin een hagedisje uit het bos tevoorschijn tovert, zie ik ver onder ons een waterspreeuw over de beek vliegen, die ook door Aad gezien wordt. Helaas ziet niemand anders deze soort die we nog niet zagen deze reis. Een roodborst zingt zijn schurende liedje op een kale tak. Mooi, maar daarvoor rijd je niet diep de bergen in.

Op de terugweg zien Gerrit en Peter waterspreeuwen vlak langs de weg, die iedereen kan zien en fotograferen. Zo heeft nu toch iedereen de waterspreeuw op zijn lijstje staan.

We willen in Hecho boodschappen doen, maar de keuze is er te beperkt, dus rijden we naar Huesca. Onderweg nog even een fotostop vanwege de blik op de hoge toppen van de Pyreneeën. Niet iedereen vindt dit de moeite waard, maar ik ben er blij mee en mijn blaas ook, die ik tegelijkertijd van wat vocht verlos.


We doen boodschappen bij de Lidl in Huesca en daarna parkeren we in de binnenstad waar we een pizzeria opzoeken. Het is er druk, want het is zaterdagavond, maar we krijgen een lange tafel, drankjes en een enorme pizza. Het is een gezellige tent en de muziek die ze draaien, lijkt speciaal voor ons uitgezocht. Allemaal nummers uit de ’60-, ’70- en ‘80-er jaren.

Het was een prachtige, maar wel erg verre rit. Aan veel echte bergsoorten zijn we niet toegekomen, maar ik weet uit ervaring met vakanties in de Alpen, dat soorten als sneeuwvink, alpensneeuwhoen, rotskruiper en alpenheggenmus heel lastig kunnen zijn. Veelal moet je boven de boomgrens aan het wandelen zijn om meer kans te maken. De dagteller is met 53 soorten de laagste score tot nu toe, maar de totaalscore is wel naar 146 soorten gestegen.

Na afloop nog een uur rijden door het donker en als we om 23:00 uur in Casa Domper zijn, is het wel weer genoeg geweest voor vandaag. Ik bel met Gina, schrijf het verslag en lees nog wat voor het slapen gaan. Het is dan al lang middernacht geweest.

 

Naar zaterdag 19 mei>>

13 mei | 14 mei | 15 mei | 16 mei | 17 mei | 18 mei | 19 mei | 20 mei